عضله سبز در مرغ گوشتی

 عضله سبز در مرغ گوشتی یا سبز شدن گوشت مرغ

بیماری عضله سبز در مرغ گوشتی ( میوپاتی عضلات سینه) که با نام اورگون شناخته میشود که در بوقلمون و جوجه های گوشتی رخ میدهد. این بیماری باعث نکروز عضلات عمقی سینه و در نتیجه سبز رنگ شدن آن ها می شود. در این بیماری ارگانیسم های پاتوژن یا بیماری زا نقشی ندارند بلکه احتمالا عوامل ارثی در این مورد موثر هستند. در سرخرگ هایی که عضلات سینه را خون رسانی میکنند اختلالات ساختمانی مانند انوریزم ایجاد شده و گاهی این تغییرات شبیه تصلب شرایین میباشد.

این اختلالات باعث خون رسانی و نکروز عضلات می شود. البته اتیولوژی این بیماری به صورت دقیق مشخص نشده اما کلینیسین های مطرح در برخی از موارد آسیب های مکانیکی، استرس و حتی ناتوانی خون رسانی به بخش های عمقی آسیب دیده عضله سینه در صورت آسیب مکانیکی و خونریزی را دلیل بر این عارضه میدانند. اما چیزی که در این بین اهمیت دارد، مصرف این گوشت با حذف قسمت آسیب دیده می باشد. ( یعنی ممانعتی برای مصرف کل گوشت مرغ نداریم) این ضایعه عفونی نبوده و مشکلی برای کل لاشه ایجاد نمیکند، بنابراین میتوان با حذف کردن ناحیه درگیر،مابقی گوشت را مورد مصرف قرار داد و این امر به هیچ عنوان برای مصرف کننده مشکلی ایجاد نمی کند. این ظاهر قابل تشخیص نیست و تنها در هنگام باز شدن سینه قابل رویت است.

اندام میزبان عارضه ی عضله سبز:

عارضه ی عضله سبز در مرغ گوشتی های که میانگین وزن بالایی دارند در عضلات سینه بهصورت یکطرفه یا دوطرفه دیده میشود. عضله ای که دچار این ضایعه شده به رنگ سبز درآمده ولی بوی بد نمیدهد زیرا ضایعه عفونی نبوده و توسط عوامل بیماری زا ایجاد نمیشود. این عارضه معمولا در قسمت های عمقی عضله ی سینه در قسمت های فیله مشاهده میشود. پرنده هایی که با وزن های پایین کشتار میشوند به این عارضه دچار نمیشوند. با توجه به تغییر ذائقه مردم به سمت مصرف مرغ های وزن پایین، این عارضه هم کمتر دیده میشود. در مرغ هایی که به صورت قطعه شده عرضه میشوند، این ضایعه باز هم کمتر دیده میشود زیرا در کارگاه های قطعه بندی، قسمت دچار ضایعه را حذف می کنند.

در اشاره به علت بروز عارضه ی عضله سبز در عضلات سینه میتوان گفت:
. عضلات سینه ای در گونه های پرندگان با پرواز و عمیق و سطحی کار pectorals در همکاری، اول به منظور بالا بردن بال و دیگر به آن کاهش پیدا کند.
. آناتومی این عضلات است، با این حال، ذاتا در که فیله ی درونی است یک غلاف سخت بیرونی است که از بافت متراکم فیبر ساخته شده و کشش متفاوت است.
. عضله بیرونی یا عمده است که به سادگی توسط بافت همبند است که به راحتی بر روی سطح عضلانی به عنوان تغییرات مشخصات عضلات حرکت میکند، احاطه شده است.

علت بروز بیماری اورگون ( عضله سبز):

علت بروز عضله سبز در مرغ گوشتی را می توان کاهش خون رسانی به عضله ی عمقی سینه مرغ دانست. ژنتیک مهم ترین نقش را در این بیماری بازی میکند و در برخی مرغ های گوشتی تغذیهی خونی به عضله ی عمقی سینه به شدت کاهش می یابد و بافت مزبور در اثر کمبود اکسیژن نکروز و یا به اصطلاح میمیرد. تحریک شدید و بال زدن زیاد مرغ در سالن پرورش که موجب فشار شدید به عضلات سینه میشود از عوامل بروز این عارضه میباشد و قسمت میانی یا کل یکی از عضلات داخلی سینه و یا هر دو عضله میتواند درگیر شود و در مراحل اولیه به صورت پرخون و قرمز پر رنگ و در مراحل پیشرفته تر بهصورت سبز رنگ قابل مشاهده است. این بیماری به هیچ عنوان ارتباطی به عفونت و بیماری باکتریایی و تزریق هورمون ندارد، خلاف اظهارات کذب منتشر شده که سبز شدن عضله ی سینه ی مرغ را به تزریق هورمون نسبت داده بود. همچنین لازم به ذکر است که احتمال بروز این عارضه در خروس بیشتر از مرغ میباشد و هر چه وزن مرغ کم تر باشد احتمال بروز این عارضه در لاشه مرغ کم تر میباشد.

تشخیص و شناسایی مراحل توسعه عارضه ی عضله سبز:

مرحله اول:
جراحت التهابی حاد که عضلات سینه ای عمیق بسیار قرمز و هموراژیک میباشند. خونریزی همچنین بر روی پوشش فیبری دیده میشود. اشباع مایع سروزی در ناحیهی آسیب دیده مشاهده میشود و ظاهر آن را مرطوب میسازد. احتمالا این مرحله با یک اتفاق در جا یه جایی ( مانند گرفتن طیور) مرتبط نبوده و به مدت تقریبا ۴۸ ساعت خواهد بود.

مرحله دوم:
در این مرحله جراحت در ماهیچه ی داخلی دیده میشود و گاهی از طریق یک حلقه ی هموراژیک محدود میشود. نواحی تحت تاثیر صورتی کم رنگ بوده و هنگامی که بافت فیبری میشود، تغییرات آشکاری از جمله نکروزیس اولیه وجود دارد. این است که گاهی به عنوان “گوشت ماهی” توصیف شده است. این مرحله تا چند روز پس از وقوع اولیه اورگون ادامه خواهد داشت.

مرحله سوم:
این مرحله تخریب و فساد پیش رونده و سبز شدن بافت آسیب دیده را نشان میدهد. اغلب، تنها بخش میانی ماهیچه درگیر میشود و سبز رنگ شدن بافت همزمان با ضایعات ساختار سلولی میباشند به طوری که یک ساختار مشابه با بتونه در ضایعه توسعه می یابد. این ناحیه نکروتیک سبز وجود خواهد داشت و در طول زمان به تدریج کوچک خواهد شد چنانچه باز جذب میشود، به طوری که در برخی پرندگان مسن یکسانی گوشت سینه از بین میرود. رنگ سبز از طریق تجزیه ی هموگلوبین و مایوکلینیک به نمک های صفراوی تولید می شود.

نحوه ی انتقال بیماری عضله سبز:

همانطور که پیش تر گفته شد علت ایجاد این عارضه کمبود اکسیژن به دلیل خون رسانی نامناسب یا نکروز در بافت ها و رگ های خونی میباشد. این بیماری غیر مسری بوده و قابل انتقال به سایر طیور گوشتی نمیباشد. همچنین لازم به ذکر است که هیچ عامل تغذیه ای بر روی این عارضه اثرگذار نیست.

اقدامات لازم برای پیشگیری از ایجاد بیماری عضله سبز در طیور گوشتی:

در راستای پیشگیری از عارضه عضله سبز در مرغ گوشتی باید شیوه های مدیریتی گوناگون را در پیش گرفت بدین منظور میتوانید بال زدن طیور گوشتی را به حداقل برسانید. برای انجام این کار بهتر است طیور گوشتی را به دور از هرگونه سر و صدایی که منجر به استرس در آنها میشود پرورش دهید.
همچنین میزان تراکم گله را در نظر گرفته و از نگهداری آن ها در فضای محدود و کوچک بپرهیزید.
تهویه ی سالن، کیفیت هوای موجود در محل نگهداری، سطح آمونیاک و وضعیت بستر را در یک برنامه ریزی جامع به صورت مداوم کنترل کنید.بهترین راهکار در پرورش طیور گوشتی و بوقلمون ها برای جلوگیری از ابتلا به بیماری اورگون کاهش سرعت رشد با ایجاد محدودیت در دریافت نور روزانه و خوراک است. همچنین میتوانید طیوری را برای پرورش انتخاب کنید که از لحاظ ژنتیکی کمتر مستعد ابتلا به بیماری عضله سبز هستند. یکی دیگر از موارد پیشگیری از این بیماری بررسی مولد ها در زمان تهیه تخم نطفه دار مرغ گوشتی و یا جوجه است ،بدین صورت که در زمان خرید تخم نطفه دار بهتر است تمام بررسی های لازم در مورد سلامت مولد انجام شده و اطمینان کامل از آلوده نبودن گله پیدا کنید.

سخن آخر:

عضله سبز در مرغ گوشتی به یکی از چالش های مهم تبدیل شده است. این عارضه معمولا در طیوری با وزن بالا ایجاد میشود که موجب سبز شدن ماهیچه سینه ی مرغ میشود. این بیماری از کمبود اکسیژن و خون رسانی نامناسب ایجاد شده که در توسط بافت مردگی به دلیل بال زدن مداوم مرغ گوشتی است. این عارضه علائم شناسایی نداشته و تنها بعد از قطعه بندی قابل مشاهده است. این بیماری عفونی نبوده و در سلامت مصرف کننده خطری ایجاد نمیکند.