توجه داشته باشید که در صنعت مرغداری و پرورش پرندگان، انتخاب نژاد مناسب جوجه های گوشتی نقش بسیار مهمی در بازدهی اقتصادی و کیفیت تولید ایفا می کند. البته هر نژادی از مرغ های گوشتی دارای یک سری از ویژگی های منحصر بفردی می باشد که آنها را برای اهداف پرورشی خاصی مناسب تر می سازد و به همین دلیل دانستن تفاوت مرغ نژاد راس گوشتی با دیگر نژاد های مرغ گوشتی می تواند برای تولید کننده بسیار مهم و اساسی باشد .در میان این نژادها، راس به عنوانی یکی از پرکاربردترین و پر بازده ترین سویه ها شناخته می شود که به دلیل رشد سریع، راندمان خوراک بالا و قابلیت تولید گوشت بیشتر در مدت زمانی کوتاه توجه پرورش دهندگان صنعتی را به خود جلب نموده است. اما آیا همه مرغ های گوشتی عملکرد و ویژگی های مشابهی دارند؟
باید بگوییم که تفاوت هایی که میان جوجه های راس و سایر نژادهای گوشتی وجود دارد، می تواند در انتخاب نهایی پرورش دهنده ها و حتی قیمت تمام شده محصول تاثیرگذار باشد. در این مقاله، تلاش می کنیم تا با بررسی تفاوت های حجم بدنی، سرعت رشد، راندمان گوشت دهی و شرایط پرورشی میان جوجه های مرغ راس و دیگر نژادها، دیدی دقیق تر و تخصصی تر نسبت به مزایا و محدودیت های هرکدام ارائه دهیم. لذا، اگر می خواهید به صورت آگاهانه نسبت به انتخاب نژاد اقدام نمایید، در ادامه با ما همراه باشید؛
خرید تخم نطفه دار انواع نژاد های مرغ از جمله تخم نطفه دار مرغ گوشتی در شرکت آذر جوجه در عمده فواصل سال به صورت عمده و خورده امکان پذیر می باشد.برای کسب اطلاعات بیشتر به شماره های درج شده در سایت آذرجوجه تماس حاصل نموده و از مشاوره های رایگان با کارشناسان این مجموعه بهرمند شوید.
جوجه مرغ گوشتی
تفاوت حجم جوجه های گوشتی راس با سایر مرغ های گوشتی
از دیگر تفاوت مرغ نژاد راس گوشتی با دیگر نژاد های مرغ گوشتی می توان به حجم گیری جوجه ها اشاره نمود، در صنعت پرورش مرغ های گوشتی، نژاد راس به عنوان یکی از محبوب ترین و پربازده ترین نژادها شناخته می شود. این نژاد به طور اختصاصی برای رشدی سریع و تولید حداکثر گوشت در مدت زمان کوتاه دستخوش تغییراتی شده و برتری یافته است. از آنجایی که شما برای انتخاب بهتر بین نژادها باید درمورد تفاوت های حجم جوجه های گوشتی با سایر مرغ های گوشتی مانند کاپ، آرین، کوب و هوبارد آشنایی لازم را داشته باشید، در ادامه به بررسی این تفاوت ها خواهیم پرداخت. این تفاوت ها عبارتند از؛
– سرعت رشد و افزایش وزن روزانه جوجه ها
• سرعت رشد و وزن گیری می تواند یکی دیگر از تفاوت مرغ نژاد راس گوشتی با دیگر نژاد های مرغ گوشتی باشد. جوجه های راس، جوجه هایی بسیار خاص با سرعت رشد بسیار بالایی بوده و از این جهت در بین پرورش دهندگان بسیار موردتوجه قرار می گیرند. لازم به ذکر است که در شرایط استاندارد سالن پرورشی جوجه های راس در سن 42 روزگی شان، می توانند به وزنی در حدود 2.8 تا 3.2 کیلوگرم برسند. این در حالی است که سایر نژادهای مرغ گوشتی از جمله آرین یا هوبارد در همان سنین معمولا وزنی بین 2.2 تا 2.6 کیلوگرم دارند. غالبا، نتیجه این تفاوت اساسی، به طور مستقیم بر روی حجم نهایی بدن مرغ ها تاثیر خواهد گذاشت و شما راس هایی بزرگتر از سنشان خواهید داشت.
– شاخصی به نام ضریب تبدیل خوراک
• مرغ های نژاد راس، دارای یکی از بهترین ضریب های تبدیل خوراک در میان نژادهای مرغ گوشتی می باشند. مقادیر مربوط به این شاخص، برای مرغ های نژاد مذکور در حدود 1.5 تا 1.6 است. اما این میزان زمانی عجیب به نظر می رسد که شما متوجه می شوید که ضریب تبدیل مذکور برای مرغ های نژاد های دیگر می تواند به 1.8 الی 2 برسد. اگر بخواهیم واضح تر صحبت کنیم، باید این گونه بگوییم که این موضوع به این معنی است که مرغ های نژاد راس در ازای مصرف مواد غذایی کمتر گوشت بیشتری را برای شما تولید خواهند نمود. بنابراین، ضریب تبدیل خوراک بالاتر در نهایت به افزایش حجم عضلات بدن پرنده منجر خواهد شد.
– ساختار بدنی و توزیع گوشت در بدن پرنده
• جوجه مرغ های راس، معمولا دارای ظاهری خاص تر و متفاوت تر می باشند. ساختار بدن این مرغ ها به صورت کشیده تر بوده و سینه ای پهن تر از دیگر مرغ های گوشتی دارند. بعلاوه، ران مرغ های این نژاد حجیم تر و گوشتی تر می باشند. لذا، در این میان به راحتی می توان گفت که ویژگی هایی که باعث اهمیت این نژاد از نظر تجاری می گردند، عبارتند از؛ بالاتر بودن درصد گوشت سینه مرغ های راس در تا حدود 24 الی 26 درصد وزن بدنشان و نیز، چگالی بیشتر عضلات در جوجه های راس نسبت به برخی نژادهای بومی یا نیمه صنعتی.
پاسخ به شرایط محیطی و پرورشی در نژا های مختلف مرغ گوشتی
یکی دیگر از تفاوت مرغ نژاد راس گوشتی با دیگر نژاد های مرغ گوشتی حساسیت آنها به شرایط محیطی باشد . با اینکه جوجه مرغ های راس در شرایط آب و هوایی و محیطی مطلوب رشد بالایی از خود نشان می دهند، اما در مقایسه با نژادهایی مثل آرین یا هوبارد نسبت به تنش های محیطی حساس تر هستند. توجه داشته باشید که این میزان از حساس و واکنش پذیر بودن در این مرغ ها، گاهی منجر به علائمی همچون کاهش اشتها، افت وزن و اختلال در یکنواختی گله می گردد. در مقابل، نژادهایی همچون هوبارد که رشدی آهسته تر دارند، با اینکه حجم بدنی شان کمتر است اما با شرایط سخت محیطی سازگارتر می باشند.
به عنوان یک نتیجه گیری نهایی از این تفاوت ها، لازم است تا مجددا تکرار نماییم که به طور کلی، مرغ های نژاد راس از نظر حجم بدنی، راندمان گوشت دهی و سرعت رشد برتری محسوسی نسبت به بسیاری از نژادهای دیگر دارند. این مزایا راس ها را به گزینه ای ایده آل برای پرورش صنعتی در دوره های کوتاه مدت تبدیل کرده است. با این حال، انتخاب نهایی نژاد مرحله ای است که باید بر اساس شرایط محیطی، بازار هدف و امکانات پرورشی در دسترس شما رخ دهد.
اگر بپرسید که ریشه اصلی این تفاوت ها دقیقا کجا بوده است؟ باید بگوییم این تفاوت ها در طی سالیان دراز و مراحل مختلف رشد و تکثیر مرغ های این نژاد ایجاد و رفته رفته بر تعداد آنها افزوده شده است. به عبارتی، دلایل تفاوت حجم جوجه گوشتی راس با سایر نژاد های مرغ گوشتی در واقع ترکیبی ژنتیک اصلاح شده، برنامه تغذیه دقیق، شرایط پرورشی تخصصی و اهداف تجاری خاص می باشد. در این بخش، دلایل اصلی وجود این تفاوت ها را برای شما آورده ایم. این دلایل عبارتند از؛
مرغ گوشتی
– فرآیند اصلاح نژادی و ژنتیکی پیشرفته
• امروزه، برخی از شرکت ها وجود دارند که به عنوان اصلاحگر ژنتیکی فعالیت می کنند و کار آنها غالبا، اصلاح ژنتیکی انواع گونه های جانداران برای بهره برداری مطلوب انسان از آنهاست. مرغ های راس نیز، به عنوان یکی از گونه های اصلاح یافته توسط این شرکت های اصلاحگر، برای اولین بار توسط شرکت آویاژن که تولید کننده اصلی مرغ گوشتی راس می باشد، با استفاده از برنامه های دقیق ژنتیکی به صورت جوجه هایی به وجود آمدند. این جوجه ها دارای ژن های غالب برای رشد سریع، حجم عضله بالا و راندمان خوراک مطلوب می باشند. البته، لازم است تا بگوییم که تمامی این تغییرات و اصلاحات در یک نسل و سریعا ایجاد نشده اند. بلکه به صورت نسل به نسل و با حوصله در مرغ ها ایجاد، مطالعه و مدیریت شده و در نهایت، منجر به یک برتری ساختاری و فیزیولوژیکی در مرغ های راس نسبت به نژادهای آرین یا هوبارد شده اند.
– هدف گذاری تجاری بر پایه گوشت دهی سریع
• اول اینکه، وقتی شروع به پرورش و نگهداری مرغ می کنید، باید حتما اهداف پرورشی خود را در نظر بگیرید. شما باید بدانید که مرغ های گوشتی نژاد راس بیشتر برای دوره های پرورشی کوتاه مدت 42 روزه و یا کمتر طراحی شده اند. در حالی که برخی دیگر از نژادها مانند هوبارد برای رشد کندتر و بازارهای خاص تر مناسب می باشند. مسئله هدف گذاری باعث شده است که نژاد راس بیشترین تمرکز خود را بر روی افزایش وزن سریع و تولید حجم بالایی از گوشت ران و سینه بگذارد. به همین دلیل است که اگر برای کسب و کار خود هدف گذاشته و در صورت رفتن به مسیر پرورش مرغ های گوشتی نژاد راس را انتخاب کنید، به طبع موفق تر خواهید شد.
– دارا بودن ساختار متابولیکی متفاوت
• مهم ترین نکته این است که جوجه های راس دارای سوخت و ساز بدنی سریع تر و کارآمدتری می باشند؛ یعنی، بدن آنها انرژی مواد غذایی خورده شده را با سرعت بالاتری به گوشت تبدیل می کند. از نقطه نظر مقایسه ای، بدن نژادهایی همچون کاپ یا آرین به زمان بیشتری برای هضم مواد غذایی و تبدیل آن به انرژی دارد. همچنین، در نژادهای دیگر بخش از انرژی حاصل از مواد غذایی مصرف شده توسط پرنده، صرف نگهداری یا تطابق با شرایط محیطی می گردد نه صرفا شرایط بدنی.
– پاسخ به رژیم غذایی و تغذیع علمی
وقتی مرغ های گوشتی طی سالیان طولانی با جیره های غذایی خاص پرورانده شده اند، گونه ای خاص از مرغ های گوشتی می تواند به وجود بیاید. جیره های غذایی طراحی شده برای نژاد مرغ های راس بسیار دقیق، پر انرژی و متناسب با رشد عضلانی سریع می باشند. دلیل این موضوع آن است که جوجه های راس به مواد غذایی دارای پروتئین بالا پاسخ های بهتری نشان می دهند. درست در این هنگام، نژادهای مرغ گوشتی دیگر همچون آرین یا کوب نیاز به مواد غذایی با انرژی پایین تری دارند. زیرا، رشد آنها در این حالت آهسته تر و با کیفیت تر است.
– ترکیب نژادی و وراثت صفات غالب
• راس ها در نتیجه تلاقی چندین نسل از نژاد های منتخب گوشتی می باشند. این تلاقی هدفمند نسل ها باعث بروز صفاتی همچون سینه بزرگ، ران گوشت دار و اسکلتی قوی تر در مرغ های این نژاد شده است. اما، از دید مقایسه ای باید بگوییم که نژادهای بومی یا نیمه صنعتی مانند آرین یا هوبارد بیشتر بر مقاومت، طول عمر و انعطاف در شرایط محیطی متفاوت تمرکز دارند تا حجم بدنی و خصوصیات ظاهری گوشتی.
سخن آخر و سوالات متداول
اکنون دیگر پس از مطالعه این مطلب، باید بدانید که تفاوت مرغ نژاد راس گوشتی با دیگر نژاد های مرغ گوشتی ، تنها به عدد و رقم های مربوط به وزن و رشد محدود نمی شود. بلکه این مسئله در ژنتیک، اهداف پرورشی پرورش دهنده و نیز، شرایط مدیریتی مرغ ها ریشه دارد. لازم به ذکر است که نژاد راس با بهره گیری از اصلاح نژادی پیشرفته، توانسته به عنوان یکی از گزینه های برتر در صنعت مرغداری صنعتی مطرح شود. اما این برتری تنها زمانی معنا پیدا می کند که شما با شناخت درست از شرایط محیطی و بازار مصرفی به پرورش مرغ های گوشتی این نژاد بپردازید. در نهایت، باید به این نتیجه رسیده باشید که انتخاب آگاهانه نژاد مناسب برای پرورش بر پایه دانش و تجربه هم به افزایش بهره وری شما کمک خواهد نمود و هم متضمن سلامتی گله و سودآوری پایدار خواهد بود. در این راستا امیدواریم تا این مقاله تا حدودی شما را در پیشبرد اهدافتان یاری نموده باشد.
سوالاتی که ممکن است از خودتان پرسیده باشید؟
– چرا نژاد راس حجم بدنی بیشتری نسبت به سایر نژادهای گوشتی مرغ ها دارد؟
این مسئله، بیشتر به آن دلیل است که راس ها، حاصل اصلاح نژادی پیشرفته ای هستند که تمرکز آن بر رشد سریع، راندمان تغذیه ای بالا و تولید گوشت بیشتر در مدت زمانی به نسبت کوتاه تر بوده است.
– جوجه مرغ های گوشتی راس در سن 42 روزگی دارای چه وزنی می باشند؟ بنظر شما این وزن با وزن جوجه های همسن نژاد های دیگر چه تفاوتی دارد؟
جوجه های راس، در سن 42 سالگی وزنی در حدود 2.8 تا 3.2 کیلوگرم دارند، این در حالی است که نژادهایی مانند آرین و هوبارد در همین سن، دارای وزنی معادل 2.2 تا 2.6 کیلوگرم می باشند.
– ضریب تبدیل خوراک در مرغ های گوشتی نژاد راس چقدر است و چه اهمیتی دارد؟
ضریب تبدیل خوراک در راس ها در حدود 1.5 تا 1.6 می باشد که نشان می دهد این مرغ ها قادرند تا با مصرف خوراک کمتر، گوشت بیشتری تولید کنند. این موضوع، مستقیما بر حجم بدن مرغ ها تاثیر می گذارد.
– چه ویژگی هایی در ساختار بدنی راس ها باعث محبوبیت آنها برای پرورش صنعتی شده است؟
از جمله این ویژگی های برجسته می توان به مواردی همچون سینه پهن، عضلات متراکم، ران های گوشتی و درصد بالای گوشت سینه در حدود 24 الی 26 درصد وزن کل بدن اشاره نمود.
– آیا همیشه انتخاب نژاد راس بهترین گزینه برای پرورش دهنده می باشد؟
البته که خیر، با اینکه راس ها از نظر حجم و رشد بدنی برتری خاصی دارند، اما نسبت به تنش های محیطی حساس تر می باشند و در تمامی شرایط نمی توان آنها را پرورش داد. لذا، انتخاب نژاد مناسب برای پرورش باید همواره با توجه به شرایط محیطی و هدف بازار صورت گیرد.